ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਤਾਂਡਵ ਨਾਚ

ਤਾਂਡਵ ਨਾਚ ਵੇਖਣ ਲੋਕ ਡਰਨ  ਨਾਲੇ,
ਕਿਵੇਂ ਅਰਸ਼ ਉੱਤੋਂ ਵਰ੍ਹਦੇ ਢੇਲਿਆਂ ਨੂੰ।

ਕੈਸੀ ਹੜਾਂ ਨੇ     ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਡ  ਰੋਲ਼ੇ ,
ਲੋਕੀਂ ਝੂਰਦੇ    ਨੇਂ ਆਇਆਂ ਵੇਲ਼ਿਆਂ ਨੂੂੰ।

ਬੁਰਾ ਫਸਲ ਬਰਬਾਦੀ ਦਾ ਹਾਲ ਹੋਇਆ,
ਲੋਕੀਂ ਤਰਸਦੇ ਨੇਂ       ਪੈਸੇ ਧੇਲਿਆਂ  ਨੂੰ।

ਭੁੱਲ ਗਏ      ਕਬੱਡੀਆਂ , ਘੋਲ ਛਿੰਝਾਂ ,
ਭੁੱਲ ਗਏ , ਦਸਹਿਰਿਆਂ  ਮੇਲਿਆਂ ਨੂੰ।

ਕਿੱਥੇ ਲੁਕੇ ਨੇਂ      ਡੇਰਿਆਂ ਵਿੱਚ  ਬੈਠੇ  ,
ਲੱਭਦੇ ਫਿਰਣ ਕਈ ਸਾਧ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ।

ਜੇਹੜੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੂੰਦ ਤੋਂ ਝਗੜਦੇ ਸੀ ,
ਹੁਣ ਸਮਝ ਆਈ ਨੇਤਾ ਵੇਹਲਿਆਂ ਨੂੰ।

ਆਓ ਵਿੱਚ ਮੁਸੀਬਤਾਂ  ਸਾਥ ਦਈਏ ,
ਸਾਰੇ ਛੱਡ ਕੇ ਝਗੜ ,  ਝਮੇਲਿਆਂ ਨੂੰ।

This entry was posted in ਕਵਿਤਾਵਾਂ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>