(ਦੋ ਤੇਰੀਆਂ ਦੋ ਮੇਰੀਆਂ) ਭੈਣ ਜੀ ਇਹੋ ਜੇਇਆਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਨੱਥ ਪਾ ਕੇ ਰੱਖੇ

ਡਾਕਟਰ ਸਾਬ ਅੱਜ ਬੜੀ ਦੇਰ ਲਾਈ ਆ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲਦਿਆਂ 2,

ਸੈਰ ਤੇ ਜਾਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮਿੰਟ ਨਈ ਲਾਈਦਾ-

-ਮਿੰਟ ਨਈ ਲਾਈਦਾ-ਕੋਈ ਰੰਨ ਕੰਨ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕੁਝ ਪਤਾ ਹੋਵੇ ਤੈਨੂੰ-

-ਫਿਰ ਕੀ ਕਰਦੇ ਸੀਗੇ ਘਰੇ-

-ਕਰਨਾ ਕੀ ਸੀ-ਇੱਕ ਫ਼ੋਨ ਆ ਗਿਆ ਸੀ-ਮੈਂ ਸਮਝਿਆ ਸ਼ੈਦ ਮੇਰਾ ਆ-ਕੋਈ ਜ਼ੌਬ ਹੋਵੇਗੀ, ਚਾਰ ਡਾਲਰ ਡਿੱਗਣਗੇ-ਜ਼ਰਬ ਦੇਵਾਂਗੇ 45ਆਂ ਨਾਲ।
-ਫਿਰ ਕੀਦਾ ਸੀ ਜੀ ਫ਼ੋਨ-
-ਫ਼ੋਨ ਕਿਸੇ ਸਹੇਲੀ ਦਾ ਸੀ-
-ਤੁਹਾਡੀ ਸਹੇਲੀ ਦਾ-
-ਆਹੋ, ਮੇਰੀ ਸਹੇਲੀ ਦਾ-
-ਮੇਰਾ ਤਾਂਂ ਕੰਜਰਾ ਕੋਈ ਦੋਸਤ ਨਈ ਬਣਦਾ ਤੂੰ ਸਹੇਲੀਆਂ ਭਾਲਦਾ-

-ਅੱਛਾ ਫਿਰ ਮੈਡਮ ਹੋਰਾਂ ਦਾ ਹੋਊ-
-ਤੇ ਹੋਰ ਕੀ-
-ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ ਜੀ-
-ਪੂਰਾ ਡੇੜ ਘੈਂਟਾ-
-ਕੋਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋਊ –

-ਆਹੋ, ਆਹੀ-ਨਿਆਣਿਆਂ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ-ਬਾਲਾਂ, ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਦੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ  ਦੇ ਪੁਲ-
-ਫਿਰ ਤਾਂ ਜੀ ਪੂਰੀਆਂ ਬਡਿਆਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ-

-ਆਹੋ,ਤੂੰ ਵੀ ਕਰੌਣੀਆਂ- ਘਰਵਾਲੀ ਦੀ ਸਹੇਲੀ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਭੈਣ ਜੀ, ਇਹ ਤਾਂ ਘਰੋਂ ਪੁੱਛੇ ਵਗੈਰ ਨਈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਸਈ ਟੈਮ ਤੇ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਆ-ਕਦੇ ਲੇਟ ਨਈ ਹੋਇਆ-ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ ਜੇ ਲੇਟ ਆਇਆ ਤਾਂ ਲੱਤਾਂ ਛਾਂਗੂੰਗੀ, ਤੇ ਜੇ ਘਰੋਂ ਕਿਤੇ ਪੁੱਛੇ ਵਗੈਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਪੜ੍ਹਨੇ ਵੀ ਪਾ ਦਊਂ-

ਸਾਡੀ ਕਹੇ-ਨਾ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਜਾਣ ਦਾ ਕੋਈ ਟੈਮ ਆ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਉਣ ਦਾ-ਘਰੋਂ ਝੱਟ ਹੀ ਦੱਸੇ ਵਗੈਰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਆ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਲੇਟ ਘਰ ਵੜਦੇ ਨੇ-ਪਤਾ ਨਈ ਕਿੱਥੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ-ਕੱਲ ਸਵੇਰੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਕੇਨੀ ਫ਼ੜਨ ਗਏ, ਘਰ ਗਿਸਟ ਬੈਠੇ,ਉਡੀਕ 2 ਲੌਂਗ ਲੈਫ਼ ਵਾਲਾ ਦੁੱਧ ਦਾ ਡੱਬਾ ਖੋਲਿਆ, ਆਪ ਰਾਤ ਨੂੰ 12 ਵਜੇ ਘਰ ਵੜੇ, ਪੂਰੇ ਸੋਫ਼ੀ-ਇਹਨਾਂ ਤੇ ਕੋਈ ਭਰੋਸਾ ਨਾ ਕਰੇ-ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਬਜ਼ੀ ਨੁੰ ਘੱਲੇ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਘਰ ਬੈਠੇ ਡੱਫ਼ਦੇ ਰਹੇ-ਘਰ ਅਸੀਂ ਸਬਜ਼ੀ ਉਡੀਕ 2 ਥੱਕ ਗਏ-ਅਖੇ ਕੋਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕੰਮ ਪੈ ਗਿਆ ਸੀ-

ਭੈਣ ਜੀ ਇਹੋ ਜੇਇਆਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਨੱਥ ਪਾ ਕੇ ਰੱਖੇ-ਦੋਸਤ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਦੀ ਨੇਕ ਸਲਾਹ ਸੀ। ਸਾਡੀ ਮੈਡਮ ਤਾਂ ਫਿਰ ਪੁਲ ਤੇ ਪੁਲ ਹੀ ਬੰਨੀ ਜਾ ਰਈ ਸੀ-ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੇ ਆ ਕਲੱਬਾਂ ‘ਚ ਧੱਕੇ ਖਾਣ-ਘਰ ਆਟਾ ਹੈ ਨਈ ਕਈਆਂ ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਡੱਫ਼ਣ ਦੀ ਪਈ ਰਹਿੰਦੀ ਆ-

ਇਹਨਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਦਾ ਤਾਂ ਰੱਬ ਰਾਖਾ ਆ-ਇਕ ਦਿਨ ਰਾਸ਼ਣ ਲੈਣ ਚਲੇ ਗਏ-ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਕਹਿਣ ਇਹ ਕੀ ਕਰਨੀ ਆ, ਘਰ ਪਈ ਆ, ਅਗਲੇ ਐਤਵਾਰ ਸਈ-ਤੇ ਜਦੋਂ ਸ਼ਰਾਬ ਵਾਲਾ ਖ਼ਾਨਾ ਆਇਆ ਤਾਂ ਬੋਤਲ ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਕੀਮਤ ਦੇਖੇ ਝੱਟ ਟਰਾਲੀ ‘ਚ ਚੱਕ ਕੇ ਰੱਖ ਲਈ –ਮੈˆ ਪੁਛਿਆ, ਹੁਣ ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਇਹਦੇ ਵਗੈਰ ਨਈ ਸਰਦਾ–ਤਾਂ ਪਤਾ ਅੱਗਿਓ ਜੁਆਬ ਦਿਤਾ ਕਿ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਚੀਜ਼ ਆ-ਦੂਸਰੀ ਬੋਲੀ- ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਏਹੋ ਜੇਹੇ ਆਦਮੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਭੰਨੇ-ਤੁਸੀਂ ਜਾਦਾ ਹੀ ਭੂਏ ਚੜਾਇਆ ਹੋਇਆ ਆ-

ਮੈਂ ਤਾਂ ਦੀਪੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ ਆ ਕਿ ਜੇ ਏਸ ਘਰ ਚ ਰਹਿਣਾ ਆ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਹੀ ਚੱਲੂ-ਨਈ ਤਾਂ ਚੱਕ ਲਾ ਆਪਣਾ ਬੋਰੀ ਬਿਸਤਰਾ ਤੇ ਦਫ਼ਾ ਹੋ ਜਾ ਪਿੰਡ ਨੂੰ-ਇਕ ਦਿਨ ਸੁੱਟਿਆ ਏਹਦਾ ਲੁੰਗ ਪੁਲਾਣਾ ਬਾਹਰ ਓਦਣ ਦਾ ਬੜਾ ਸਿੱਦਾ ਆ-